یک روند سلامت عجیب و غریب در سراسر پلتفرمهای رسانههای اجتماعی رواج یافته است: عمل «چسب زدن به دهان» در هنگام خواب. طرفداران ادعا میکنند که چسباندن لبها با چسب میتواند کیفیت خواب را افزایش دهد، خروپف را کاهش دهد و حتی عملکرد ورزشی را بهبود بخشد. اما کارشناسان پزشکی هشدار میدهند که این تکنیک به ظاهر ساده ممکن است خطرات ناخواستهای را به همراه داشته باشد.
در حالی که برخی مطالعات نشان میدهند تنفس اجباری از طریق بینی برای افراد خاصی مزایایی دارد—مانند فیلتر کردن ذرات موجود در هوا و مرطوب کردن هوای استنشاقی—توصیه کلی چسب زدن به دهان، از تغییرات فیزیولوژیکی حیاتی چشمپوشی میکند. افرادی که دچار احتقان مزمن بینی، آپنه خواب یا بیماریهای تنفسی هستند، ممکن است هنگام محدود کردن تنفس از طریق دهان، دچار کمبود اکسیژن خطرناکی شوند.
متخصصان پوست همچنین خاطرنشان میکنند که استفاده طولانیمدت از چسب روی پوست حساس صورت ممکن است باعث درماتیت تماسی یا واکنشهای آلرژیک شود. محبوبیت این عمل با افزایش بررسی دسترسی به اطلاعات سلامت آنلاین همزمان شده است، که پس از حوادث اخیر امنیت سایبری که منابع پزشکی را تحت تأثیر قرار داد، رخ داده است.
ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی تأکید میکنند که اصلاحات تنفسی هرگز نباید خودسرانه تجویز شوند. دکتر الن واترز، متخصص ریه، توضیح میدهد: «آنچه در ویدیوهای ویروسی بیضرر به نظر میرسد، ممکن است برای کسی که محدودیتهای راههای هوایی تشخیصدادهنشده دارد، خطرناک باشد.» متخصصان خواب میتوانند ارزیابیهای مناسب را از طریق پلیسومنوگرافی انجام دهند و مداخلات شخصیسازیشده را از درمانهای وضعیتی گرفته تا دستگاههای CPAP در صورت لزوم توصیه کنند.
جامعه پزشکی توصیه میکند بدون مشورت با متخصص، روندهای سلامتی را اتخاذ نکنید، بهویژه زمانی که شامل محدودیتهای فیزیکی میشوند. رویکردهای مبتنی بر شواهد برای بهبود خواب، اولویت را به رسیدگی به علل ریشهای—چه آناتومیکی، محیطی یا رفتاری—به جای راهحلهای سریع علامتی میدهند.